بسته رمان نوجوان

ابتدا با دو رمان معروف و تالیفی اثر هوشنگ مرادی کرمانی شروع می­کنیم. کتاب «مثل ماه شب چهارده» ماجرای معلم کاریکاتوری است که فصل تابستان در فرهنگسرای محله قدیمی یک شهر حضور بهم رسانیده و قصد دارد، تکنیک کاریکاتور را به دانش آموزان یاد بدهد. او ابتدا به دانش آموزان پیشنهاد می کند، سوژه هایشان را از مردان و زنان پیر محله انتخاب کنند و داستان با چالش­های جذابی مواجه می­شود.

این کتاب اثری دیگر از هوشنگ مرادی کرمانی است. چند بار برای شما پیش آمده که نتوانسته اید در یک ظرف مربا، آبلیمو یا روغن و . . . را باز کنید؟ آنوقت چه می­کردید؟ جلال (شخصیت اصلی داستان) هم موفق نمی­شود در شیشه مربا را باز کند. حتی مادر، آقای زینلی، همسایه آنها، همکلاسی­ها، معلم و پلیس و بقیه هم نمی­توانند در آن را باز کنند.

فکر می­کنید جلال چه کرد؟ او ابتدا سراغ مغازه دار می­رود ولی کار به همین جا ختم نمی­شود، او به “اداره کل نظارت بر مواد خوراکی وبهداشتی” رفته و شکایت خود را مطرح می­کند. رییس کارخانه هم با خبر شده و در جستجوی علت مسئله است و سرانجام معلوم می شود که … گره داستان با یک مسئله ساده و پیش پا افتاده یعنی باز نشدن در شیشه مربا و در قالب طنز و اغراق در رویدادها شروع می­شود و تا مدتی سبب بهم ریختگی میان خانواده ها و اهالی شهر می­شود. “مربای شیرین” ضمن سر گرم کردن نوجوانان به آنها می­آموزد که نسبت به مسائل ساده­ای که در اطراف آنها رخ می­دهد حساس باشند و حقوق قانونی و شهروندی خود را بشناسند و پیگیر آن باشند.

اگوست ده ساله که به سبب بیماری چهره‌ای نابهنجار دارد تا کلاس پنجم در خانه درس خوانده و به مدرسه نرفته است. سرانجام پدر و مادر با وجود نگرانی تصمیم می‌گیرند او را به مدرسه‌ای خصوصی بفرستند. ورود او به مدرسه با مشکلات و دردسرهای فراوانی همراه است اما اگوست سرانجام با مقاومت در برابر رفتارهای توهین آمیز و مهربانی، صبوری و گذشت‌اش شگفتی می‌آفریند و بیشتر شاگردان کلاس را شیفته و طرفدار خود می‌کند. اینکه چطور و چگونه آگوست دوستی و رفاقت هم‌کلاسی‌هایش را جلب کرد، بر انزوا و طردشدگی‌اش چیره شد و به نوجوانی عادی و موفق تبدیل شد، ماجراهایی آموزنده و هیجان‌انگیز دارد که در این رمان می‌توانید بخوانید.

کتاب «۳۵ کیلو امیدواری» داستان گرگوری، پسری ۱۳ ساله و ۳۵ کیلوگرمی است که دست‌های ماهری دارد. دست‌هایی که چیزهای نو می‌آفرینند، تعمیر می‌کنند، باغبانی می‌کنند و … . اما این مهارت گرگوری در مدرسه به کارش نمی‌آید. او مدرسه را دوست ندارد اما به نظر می‌رسد به خاطر درجا زدن در بعضی کلاس‌ها بیش‌تر از دیگر بچه‌ها باید به مدرسه برود. بی‌علاقگی و ناکامی گرگوری در مدرسه باعث اخراجش می‌شود. وضعیتی دشوار برای او و پدر و مادرش.

گرگوری بیش‌تر وقتش را در کارگاه پدربزرگ‌اش می‌گذراند. آن‌جا را دوست دارد چون می‌تواند در تعمیر و ساخت‌وساز کمک کند، پدربزرگ تنها کسی است که او را درک می‌کند. رابطه‌ی عمیق و الهام‌بخش پدربزرگ با گرگوری جسارت انجام کاری بزرگ را به او می‌دهد: تلاش برای رفتن به هنرستان مورد علاقه‌اش برود.

گاوالدا، نویسنده این کتاب درباره‌ی انگیزه‌ی نوشتن کتاب می‌گوید:« این داستان را برای قدردانی از دانش‌آموزانی نوشتم که در مدرسه نمره‌های خوبی نمی‌گرفتند اما استعدادهای شگفت‌انگیز داشتند.»

وقتی آقای نیلی به ناتالی پیشنهاد می‌دهد که در مسابقه‌ی نجات تخم‌مرغ شرکت کند، ناتالی امیدوار می‌شود چون مسابقه جایزه‌ی نقدی دارد و ناتالی می‌تواند با دوست صمیمی‌اش توئیگ و داریا هم‌کلاسی جدیدش، یک تیم خوب تشکیل بدهند. حالا آن­ها باید برنده شوند! بعد ناتالی می‌تواند مادرش را به دیدن ارکیده‌ها‌ی آبی لاجوردی ببرد؛ گل‌های معجزه‌آسایی که علی‌رغم ناممکن‌ها زنده می‌مانند. مادر سرزنده و گیاه‌شناس ناتالی که سفیدپوست است، از زندگی خسته شده و از دختر و همسر دورگه و روانشناسش دوری می‌کند. ناتالی می‌داند جادوی گل‌ها مادرش را ترغیب می‌کند تا دوباره زندگی را دوست داشته باشد، چون این وظیفه‌ی بچه‌هاست که پدر و مادرهای شکستنی را نجات بدهند، مگر نه؟