بسته پذیرش تفاوت‌های فردی (7 تا 9 سال)

كتابی برای كودكانی كه حس می‌كنند متفاوت‌اند. كودكان به دلایل زیادی احساس”متفاوت بودن” می‌كنند. متاسفانه در دنیای امروزی كه تمركز بسیاری روی ظاهر، استعدادهای آشكار، اندام بی نقص و … وجود دارد، كودكان تفاوت‌های خود را مایه شرمساری می‌بینند. بزرگ‌ترها باید این احساس شرم را تشخیص دهند و هم زمان به كودك آرامش و اطمینان خاطر بدهند. كودك باید بداند تمام تفاوت هایی كه هر شخص با دیگران دارد باعث می‌شود انسان‌ها خاص و منحصر به فرد باشند. به كمك تصویرسازی صمیمانه این كتاب شما می‌توانید كودك را تشویق كنید تفاوت‌هایش را بپذیرد، آن‌ها را قدر بداند و از تفاوت بین انسان‌ها خوشحال باشد!

هیچ‌کدوم از ما توی این دنیا کامل و بی‌نقص نیستیم. اما می‌تونیم تلاش کنیم تا کاری که ازمون برمیاد رو به بهترین شکل انجام بدیم. امانوئل یک فرق کوچولو با بقیه داره. یه فرق کوچولو که برای هرکسی قابل تحمل نیست و باعث می‌شه پدرش اون‌ها رو ترک کنه. اما برای امانوئل اصلا مهم نیست و می‌خواد به همه ثابت کنه چیزی نمی‌تونه جلوی رسیدن به آرزوهاشو بگیره!

این کتاب پر از انگیزه و امید به زندگیه! داستان زیباو تاثیرگذاری درباره‌ی این ‌که با تلاش و پشتکار مي‌شه به هرجایی رسید و هیچ محدودیتی، حتی معلولیت نمی‌تونه جلوی رسیدن آدم‌ها به خواسته‌ها و آرزوهاشون رو بگیره!

لوسیا دختر قوی و شجاعی است. او توی پارک بازی می‌کند، از نرده‌ها بالا می‌رود و مشت می‌زند. اما مردم فکر می‌کنند دخترها هیچ‌وقت نمی‌توانند اَبَرقهرمان باشند. پسرها مسخره‌اش می‌کنند و می‌گویند: دخترها موشند و پسرها شیرند. مادربزرگ به لوسیا یک شنل و ماسک می‌دهد و می‌گوید خودش وقتی بچه بوده آن را می‌پوشیده. این شنل و ماسک، لوسیا را به لوچادورا تبدیل می‌کند. لوچادورا خیلی قوی و شجاع و مهربان است و همیشه درست‌ترین کار را انجام می‌دهد اما هیچ‌وقت نباید هویتش فاش شود.

در این کتاب زندگی روزمره‌ی کیان را در کنار زندگی هفت کودک دیگر از هفت کشور متفاوت می‌بینیم؛ هر کدام از این بچه‌ها با شادی‌ها، غم‌ها و زندگی‌های مخصوص به خود در نقطه‌ای از دنیا زندگی می‌کنند. تصاویر کتاب روایتگر این است که هرکدام از بچه‌ها چطور از خواب بیدار می‌شوند، صبحانه چه می‌خورند، مسیر رفتنشان به مدرسه چه شکلی است، سر کلاس با چه همکلاسی‌هایی درس می‌خوانند، ناهار چه می‌خورند و عصر را به چه فعالیت‌های می‌گذرانند و شب چطور به خواب می‌روند. در نهایت نویسنده نشان می‌دهد که با وجود تفاوت‌هایی که در سبک زندگی این بچه‌ها هست، آن‌ها زیر یک آسمان به خواب می‌روند و سقف همه‌شان یکی است.

مردم شهر بینی خود را سبز کرده‌اند و پانچلو هم دوست دارد تا شبیه بقیه‌ی مردم دهکده شود. در حالی که ایلای (سازنده‌ی آدم‌چوبی‌ها) آن‌ها را به دلیلی خاصی، متفاوت از یکدیگر ساخته است. ما هم درست شبیه پانچلو، گاهی می‌خواهیم همرنگ جماعت شویم تا در جامعه مقبول باشیم. این نیاز ما را مجبور می‌کند خودمان را به شکل دیگران درآوریم، شبیه آ‌ن‌ها رفتار کنیم و تصور کنیم اگر این‌طور نباشیم، از طرف جامعه طرد خواهیم‌ شد! در طی این داستان پانچلو به زیبایی می‌آموزد که اگـر به شکلی بی‌همتا ساخته شده‌ایم، حتماً دلیل خاصی دارد؛ از این مهم‌تر، خاطرنشان می‌کند در این دنیا کسی هست که همواره ما را دوست دارد و به ما کمک می‌کند تا وجود بی‌نظیرمان شکوفا شود.